ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ- Κ.Υ. ΜΟΛΑΩΝ& Κ.Υ. ΝΕΑΠΟΛΗΣ
ΜΟΛΑΟΙ 17-9-2012
Απο την πρώτη στιγμή ενημερώσαμε όλους, για τα σχέδια που δρομολογούνται για το ξεπούλημα της υγείας και ειδικά για την εξέλιξη του Νοσοκομείου Μολάων. Ορισμένοι μας είπαν κινδυνολόγους, άλλοι έφτασαν να πουν ότι "δίναμε μίζες"(;;) (κάτι για το οποίο ο Σύλλογος Εργαζομένων έχει προσφύγει στη δικαιοσύνη) προκειμένου να συγκαλύψουν τα βάρβαρα σχέδια τους. Δυστυχώς, ουδέποτε κινδυνολογήσαμε. Στόχος μας είναι πάντα η ειλικρινής ενημέρωση των συμπολιτών μας. Θεωρούμε εγκληματικό να κρύβουμε και να συγκαλύπτουμε την πραγματικότητα.
Το Νοσοκομειο Μολάων χάρη στο φιλότιμο της πλειοψηφίας των εργαζομένων, γιατρών, νοσηλευτικού, παραϊατρικού, βοηθητικού υγειονομικού, διοικητικού, οδηγών και λοιπών ειδικοτήτων, που παλεύουν με νύχια και με δόντια δουλεύοντας σε συνθήκες τραγικής πίεσης και πάμπολλες ώρες εθελοντικά, εξακολουθεί να αποτελεί πηγή ζωής για τους κατοίκους όχι μόνο του Δήμου Μονεμβασίας αλλά και όμορων Δήμων.
Η πηγή αυτή όμως σιγά σιγά στερεύει.
Εξαιτίας των πολιτικών των μνημονίων, που στοχεύουν στη διάλυση της δημόσιας υγείας και στην εξαθλίωση των πολιτών, που συνυπέγραψαν οι κυβερνήσεις -συγκυβερνήσεις μας με την ΕΕ και το ΔΝΤ, η ανθρώπινη ζωή απο ανεκτίμητη που είναι, μπήκε σε διατίμηση.
Εξαιτίας των άγριων περικοπών στον τομέα της υγείας, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του πρώην αλλά και του νυν υπουργού υγείας, 60 νοσοκομεία και 601 κλινικές θα κλείσουν.
Το Νοσοκομείο Μολάων αντιμετωπίζει, πλέον, προβλήματα που κάθε μέρα που περνάει γίνονται όλο και πιο δύσκολα στην αντιμετώπισή τους.
1. Το προσωπικό έχει εξαντληθεί δουλεύοντας με εκατοντάδες οφειλόμενα ρεπό και κανονικές άδειες.
2. Το πρόγραμμα εφημεριών παρουσιάζει πολλές μέρες κενές (π.χ. 15 μέρες χωρίς καρδιολόγο) με αποτέλεσμα η εφημέρευσή του να μην είναι ασφαλής ούτε για τους ασθενείς αλλά ούτε και για τους γιατρούς.
3. Ο προϋπολογισμός του 2012 του νοσοκομείου είναι μειωμένος κατά 35% απο τον ήδη μειωμένο προϋπολογισμό του 2011. Για την τρέχουσα χρήση 2012 οι πιστώσεις (Νοσκομείου & Κ.Υ. Νεάπολης) ανέρχονται στο ποσό των 3.800.000,00 ευρώ. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι μισθοί του επικουρικού προσωπικού που δεν πληρώνονται απο το κράτος, δηλ. ενός οδηγού ασθενοφόρου, μια νοσηλεύτριας και μιας υπαλλήλου πληροφορικής. Επιπλέον, συμπεριλαμβάνεται ποσό 10.000 ευρώ, για την πληρωμή πρόσθετων εφημεριών γιατρών σε έκτακτες περιπτώσεις, που όμως, ένα μέρος των χρημάτων αυτών, δεν χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες του Νοσοκομείου Μολάων ή του Κ.Υ. Νεάπολης αλλά με εντολή του Διοικητή κ. Κουφού Νικ. χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες του Κ.Υ. Βλαχιώτη(!!!!) που ανήκει στο Νοσοκομείο Σπάρτης.
Οι μειώσεις πρακτικά σημαίνουν ελλείψεις σε Υγειονομικό υλικό καθημερινής χρήσης (γάντια, σύριγγες, καθετήρες κ.λ.π.), Χειρουργικό υλικό, Φίλτρα αιμοκάθαρσης και λοιπό υγειονομικό και χημικό υλικό για τη μονάδα Τεχνητού Νεφρού,Οξυγόνο και λοιπά ιατρικά αέρια, Αντιδραστήρια ακόμα και για απλές εξετάσεις, Είδη καθαριότητας,Αναλώσιμα ιατρικών μηχανημάτων κ.λ.π.
Γιατί δεν έχει χρήματα το Νοσοκομείο;
Στο νοσοκομείο οφείλονται βεβαιωμένα ποσά άνω των 5,6 εκατομ. ευρώ απο τα ασφαλιστικά ταμεία και συγκεκριμένα απο το νέο φορέα τον ΕΟΠΥΥ. Οι οφειλές του νοσοκομείου προς τους προμηθευτές είναι 3,7 εκατομ. ευρώ.
Γιατί όμως δεν πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ τα νοσοκομεία;
1. Με το "κούρεμα" του χρέους (PSI), 12 δισ. απο τα χρήματα όλων μας, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που είχαμε για δαπάνες περίθαλψης, συντάξεις κ.λ.π. εξανεμίστηκαν. Και ενώ ανακεφαλαίωσαν, ουσιαστικά επιχορήγησαν με δάνεια που πάλι πληρώνουμε εμείς, τις τράπεζες για να αναπληρώσουν τα χαμένα απο το "κούρεμα" χρήματα, δεν έγινε το ίδιο και με τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε μία νύχτα εξαφάνισαν 12 δισ. εξανεμίζοντας ταυτόχρονα τα φάρμακά μας, την περίθαλψή μας και τη ζωή μας. Τη ζωή όλων των καρκινοπαθών, αιμοκαθαρόμενων και λοιπών, χρονίως και μη, πασχόντων πολιτών.
2. Σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα σήμερα, 1.200.000 άνθρωποι είναι άνεργοι, άρα δεν υπάρχουν εισφορές, δεν υπάρχουν έσοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ η ανεργία θα ξεπεράσει το 34% στο επόμενο διάστημα.
3. Η μαύρη εργασία με την ανοχή των συγκυβερνώντων αυξάνεται και ο εργαζόμενος, έρμαιο στα χέρια του καθενός, δουλεύει ανασφάλιστος ενώ μειώνονται ακόμα περισσότερο οι εισπράξεις των ταμείων.
4. Η συνεισφορά του κράτους στην τριμερή χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων διαρκώς μειώνεται, ενώ όλα αυτά τα χρόνια έχουν κατασπαταλήσει τα χρήματα μας (χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, PSI κ.λ.π.).
Κάτω απο αυτές τις συνθήκες, το Νοσοκομείο και το Κέντρο Υγειας Νεάπολης αδυνατούν να ανταποκριθούν πλήρως στο ρόλο τους και να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες, λόγω οικονομικής κρισης, ανάγκες του πληθυσμού. Το νοσοκομείο Μολάων αφήνεται να πτωχεύσει και να απαξιωθεί σταδιακά και προσχεδιασμένα.
Οσοι διατυμπάνιζαν ότι η συνδιοίκηση θα οδηγούσε σε αναβάθμιση διαψεύστηκαν οικτρά, αφού μόνο εις βάρος του Νοσοκομείου Μολάων λειτουργεί. Γιατροί του νοσοκομείου μετακινούνται για την κάλυψη άλλων μονάδων υγείας. Και ενώ απορρίπτονται απο το Ενιαίο Συμβούλιο της Σπάρτης, οι εισηγήσεις του Συμβουλίου Διοίκησης του Νοσοκομείου Μολάων για πληρωμή πρόσθετων εφημεριών στους γιατρούς του νοσοκομείου μας, εντέλλουν να πληρώνονται απο τον προϋπολογισμό μας οι γιατροί που καλύπτουν άλλες μονάδες υγείας που ανήκουν στην Σπάρτη. Δηλαδή και τους γιατρούς μας παίρνουν, αφήνοντας ακόμα περισσότερες μέρες ακάλυπτο το νοσοκομείο, αλλά και τα χρήματα.
Νομίζετε ότι κλείσιμο του νοσοκομείου σημαίνει ένα λουκέτο στην πόρτα; Το λουκέτο μπαίνει σταδιακά και ύπουλα απο μέσα και το σχέδιο ειναι γνωστό.
Πρώτον: Με νόμο κατήργησαν η αυτονομία του Νοσοκομείου για να μπορούν να ελέγχουν απόλυτα την κατάσταση και εν συνεχεία απο 1/1/2013 το Νοσοκομείο Μολάων γίνεται παράρτημα του Νοσοκομείου Σπάρτης.
Δεύτερον: Αφήνουν το Νοσοκομείο χωρίς τα απαραίτητα χρήματα και χωρίς προσωπικό, οδηγώντας το σε υπολειτουργία. Φέτος το καλοκαίρι η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού δεν κατάφερε να δεχθεί φιλοξενίες συμπολιτών μας όπως άλλα χρόνια. Ίσως σε λίγο διάστημα να μη μπορεί να καλύψει και τους μόνιμους ασθενείς.
Τρίτον: Η έλλειψη υλικών και προσωπικού οδηγεί σε μείωση της εξυπηρέτησης των ασθενών. Μέσω της σταδιακής απαξίωσης η ιδέα του κλεισίματος φαντάζει ως αναγκαίο κακό και μονόδρομος. Ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σχέδιά τους εφικτά.
Ευτυχώς μέχρι σήμερα, η πλειοψηφία του ντόπιου πληθυσμού στέκεται δίπλα μας με κάθε δυνατό τρόπο. Σύλλογοι και πολίτες με διάφορες δωρεές σε είδος και σε χρήμα. Διάφοροι φίλοι με προσωπική εθελοντική δουλειά στο Νοσοκομείο. Άλλοι με ένα καλό λόγο και ένα χαμόγελο. Άλλοι με πολλά θετικά σχόλια που αναγράφουν στα ερωτηματολόγια που συμπληρώνονται υποχρεωτικά στο Νοσοκομείο και στέλνονται στο Υπουργείο.
Ολους τους παραπάνω, με αυτή την ευκαιρία, ευχαριστούμε θερμά μέσα απο την καρδιά μας.
Δυστυχώς υπάρχουν και κάποιοι, ευτυχώς όμως πολύ λίγοι, που αντι να στραφούν κατά των πραγματικών υπευθύνων αυτής της θλιβερής κατάστασης στρέφονται κατά της Διοίκησης του Νοσοκομείου κατά των γιατρών και του λοιπού προσωπικού. Ψάχνουν για εξιλαστήρια θύματα γιατί είναι ανίκανοι να διεκδικήσουν με αγώνα το δικαίωμά τους στην περίθαλψη και την υγεία.
Απο κοντά και κάποιοι επαγγελματίες "πολιτευτές" που εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και την αγωνία των ασθενών να "κερδίσουν" ακόμα λίγο χρόνο ζωής βρίσκουν την ευκαιρία να διατυμπανίσουν το δήθεν ενδιαφέρον τους, προκειμένου να βρεθούν για λίγο στην επικαιρότητα. Λες και δεν είναι αυτοί οι ίδιοι οι "πολιτευτές" που ανήκουν στις πολιτικές εκείνες δυνάμεις που είναι η αιτία της καταστροφή μας. Γιατί αν το ενδιαφέρον τους ήταν πραγματικό, θα μπορούσαν αντι να παραπληροφορούν, να καταγγέλουν και να βάζουν στο στόχαστρο εξιλαστήρια θύματα, να βάλουν ένα πραγματικό λιθαράκι στη στήριξη του νοσοκομείου κάνοντας ότι και οι άλλοι. Προσφέροντας τις υπηρεσίες τους έστω και για λίγο εθελοντικά στο νοσοκομείο. Γιατί η παραπληροφόρηση, η κακοήθεια και τα λόγια δυστυχώς θεωρούνται εύκολα. Οι πράξεις και η ανιδιοτελής προσφορά όμως ειναι δύσκολα.
Η υγεία είναι το ύψιστο κοινωνικό αγαθό, γι' αυτό όλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην περίθαλψη. Δυστυχώς όμως έπαψε να είναι αυτονόητο. Πρέπει να αγωνιστούμε για να το διεκδικήσουμε. Σε λίγο δεν θα έχουμε ούτε αυτή την ελάχιστη περίθαλψη. Θα θεωρείται μοιραίο, όταν κάποιος θα πεθαίνει στην αγκαλιά των συγγενών του, όπως παλιά, γιατί δεν θα υπάρχει ασθενοφόρο να τον μεταφέρει και νοσοκομείο να τον περιθάλψει. Κάποιοι ευθύνονται για αυτά. Μόνο η αλληλεγγύη, η ομοψυχία και ο διαρκής αγώνας μπορεί να αντιστρέψει τις καταστάσεις. ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ. Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΙΜΗΣΙΜΗ
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ